Het kunstprogramma van Into The Great Wide Open
Deze zestien kunstwerken sieren het eiland
Het eiland is te mooi om aan het kunstwerk te laten ontglippen, dachten een aantal makers. Zo lukt het Daniel Maalman een compositie te schrijven met behulp van de omgeving in zijn project Foudscape. De vuurtoren, ditmaal. Volg handgesponnen wollen draden en ze leiden naar Five Pits - Salt, Water, Ash, Walnut, Wool, de interactieve performance op het strand van Claudy Jongstra. Er zit oneindige schoonheid in het fenomeen ‘ruimte’ op zichzelf. In Analemma van Yasuhiro Chida is de eilandversie van dit fenomeen te zien, omringd door duizenden lichtjes in het donkere bos. Hoe staan op Vlieland de sterren, hoe waait de wind? TelePythia, een orakel opgericht door Telemagic, brengt alle stromen op het eiland in kaart.
Verwissel de krant voor een kunstwerk en verken actuele vraagstukken met de eigen verbeelding. Bij Track Tracy van Daems Van Remoortere gaan lichtstralen met soms onbewuste passanten op zoek naar antwoorden op vragen omtrent privacy, netwerken en sociale media. Kiss the Sky – Eye Trick the I van Donna Verheijden is een oogstrelend essay over trompe-l’oeil, bedrog, privileges, verleidingen en ogenschijnlijke vrijheden.
In Notes van Lauren Jetty wordt de cross-modaliteit van geur en geluid verkend. Zintuigen prikkelen ten top, wat ook gebeurt in de mandala van licht en geluid die Hyperplanar wordt genoemd. In het werk van Matthijs Munnik zorgen holografische lichtvelden voor een hypnotische ervaring. Een stad die golft, vloeit en krult, het gebeurt in The Insubstantial City, een videowerk van Kay Churcher.
Aan het kunstprogramma dragen dit jaar een aantal co-curatoren bij. Zo zijn verschillende visies op een mogelijke toekomst gebundeld, wat resulteerde in de volgende werken.
Co-curator Zone2Source nodigt drie projecten uit waarin met het publiek het samenleven van mens, dier, plant en aarde verbeeld wordt. In de geluidsinstallatie Calling For Times To Come van Jasper Coppes en Malu Peeters worden klanken geïntroduceerd die tijdens een expeditie op Groenland verworven zijn. Enkele minuten voor het hele uur is het geluids- en lichtwerk Tiny Love Songs (All our futures are scalable) te beleven. Hierin laat Neal White zien hoe de geluiden van de natuur vaak liefdesliederen van andere soorten zijn. Ook aan de kleintjes wordt gedacht: mieren en andere insecten, dus. In het bos maakten Semâ Bekirović en Jan-Pieter Karper kleine abstracte objecten van felgekleurd suiker.
De omgekeerde koepel op de oude inlandse duin is de zonnewijzer van de Vestibular S. Observatory. Robertina Šebjanič en Arnout Meijer gaan hierin op zoek naar onze aanwezigheid diep in de zee. Dit kunstwerk kwam mede tot stand door Transnatural, die ook Atelier Van Lieshout naar het eiland haalde. Bij een bezoek aan Excrementus Megalomanus wordt aan het festivalgedruis onttrokken door boven het terrein uit te torenen. Dit maakt de bezoeker onderdeel van het recyclingproces.
Praten met planten, volgens Špela Petrič is het mogelijk. Met het Institute for Inconspicuous Languages: Reading Lips wordt in de psyche van de plant getuurd. Mede tot stand gekomen door co-curator Planet B.
The Hive (co-curator: Abandon Normal Devices) is een grote klankkast van gevormde gamelan bladen met vibrerende pijpen, geïnspireerd op het geluid van zwermen bijen. Gemaakt door kunstenaars Ikbal Lubys & Tony Maryana in samenwerking met Laurie Crombie.
Het kunstprogramma voor ITGWO 2019 wordt mede mogelijk gemaakt door het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en het VSB Fonds.
Meer informatie over alle programmaonderdelen is hier te vinden.
Dit jaar ging de kunst op zoek naar nieuwe verhalen en ideeën voor een andere aanpak van onze toekomst. Het kunstprogramma dat daaruit voortkwam draagt bij aan een andere kijk op onszelf en onze omgeving. Wat zijn onze Possible Futures? Lees het volledige pamflet hier.