Door Marco Muhring

Daniel Cohen

DJ Fitz weet meer over muziek dan jij. Het is cool dude. No big deal. Als een Turkse discodiva, een Nigeriaanse platenproducer en een Braziliaanse cabaretdanser bij elkaar zouden komen rond 1976, zou Fitz op hun feestje spelen. En hij zal ook op het jouwe spelen.

Ten minste, dat is DJ Fitz' eigen bio. Maar het geeft goed weer waar de man voor staat: obscure, soms een beetje aparte muziek, verzameld over de jaren heen en afkomstig uit alle windrichtingen. Shazammen heeft bij deze man geen zin. Wij treffen hem na zijn drie uur durende dj-set aan in de kleedkamer van De Bolder, bezweet, een beetje beschonken en vooral euforisch. "Hey dude, hoe gaat het? Was tof he?" We besluiten het interview maar op de achterbank van de lift naar het hotel te doen: het is inmiddels bijna 03:30 en mensen willen naar bed.

Wat me opviel bij je set is dat vrijwel iedereen danst. Allerlei verschillende soorten en maten mensen dansen. Alleen of met elkaar. Hoe denk je dat dat komt?

Fitz: "Er gingen (op een paar mensen vooraan) niet mensen megalos, maar iedereen was wel gewoon aan het grooven. Dat maakt me blij. Ik denk dat het komt doordat ik speciale platen draai. Ik wil geen jukebox zijn: met iPods en Spotify kan iedereen een liedje aanzeten en dan is het ongetwijfeld feest. Dat is leuk, maar als ik dj wil ik niet de obvious nummers opzetten, dude. Het is niet slecht ofzo, maar mensen herkennen goede muziek. Als muziek een bepaalde diepte heeft voelen mensen dat aan."

Ik denk ook dat mensen bij jou aanvoelen dat je deze muziek echt meent. Echt voelt. Dat het geen gimmick is maar dat je enorm veel liefde hebt voor de muziek die je draait.

"'Substance' (iets wat je zou kunnen vertalen als wezen/hoofdzaak/essentie, red.) is niet iets dat je kan downloaden. Het is iets dat je hier *slaat op borst* voelt. Niet iets dat je van Instagram kan trekken. Dat is wat mij betreft het probleem met veel dj's van nu, ze draaien te inwisselbaar en hebben geen liefde meer voor echte muziek. Om te beginnen komen ze binnen met een USB-stick die ze in een Pioneer cd-speler stoppen, met een miljoen lichtjes die knipperen waarvan ze niet eens weten wat ze allemaal betekenen."

We zijn bij het hotel aanbeland en nemen plaats in het duinzand. De chauffeuse van het taxibusje heeft nog wel even. "Doe maar rustig aan". Fitz trekt een blik bier open en een vooralsnog onverdorven joint wordt in lichterlaaie gezet. "Wat kun je hier lekker zitten he?"

Welkom op Vlieland. Wist je wat je moest verwachten toen je hoorde dat je op een festival op een eiland moest draaien?

"Jazeker, ik ben hier drie jaar geleden geweest toen ik Tune-Yards tourmanagede. In de late jaren '90 heb ik in Brooklyn vele verschillende bands ge(tour)managed, vaak ook bands die later toen doorbraken. Yeah Yeah Yeahs, Liars, Eraserhead, allemaal bands waar ik mee heb gewerkt. In 2004 ben ik toen naar Berlijn verhuisd. Ik tourmanage nu bijna geen bands meer, behalve Tune-Yards. Zij speelden hier, en toen heb ik het festival al gezien. Maar we kwamen de avond ervoor aan en moesten de volgende dag vroeg weer weg. Ik kan me alleen nog herinneren dat het mooi is en dat de sfeer fijn is. En het is stil. Ik ben al vaak in Nederland geweest, maar nog nooit op een festival zoals dit, waar de line-up niet heel erg tegen kan vallen omdat de locatie gewoon zo mooi is. De line-up is dit jaar tof, met King Khan. Ik heb Efterklang ook gezien maar dat vond ik niet zo. Ik hou niet zo van die emotionele, dramatische muziek."

En anderen houden misschien weer niet zo van jouw muziek. Die zullen zeggen dat je rare muziek draait.

Absoluut, het is ook raar. Ik hou ook van populairdere muziek als hip-hop en breakbeats, maar ik draai het nauwelijks. Ik heb in Londen wel hip-hop gedraaid, maar nu niet meer. Ik hou van muziek met groove, rythm en drums. Kijk: als een nummer een hit is, van Jay-Z, TLC of Destiny's Child, dan zou ik dat kunnen draaien, maar dan zou ik een jukebox zijn. Mensen zouden compleet los gaan, maar dat is niet waar ik voor wil gaan. Ik kan wel NWA opzetten, maar dan speel ik liever een wat onbekender nummer. Ik kom hier niet om een plaat van TLC op te zetten. Dat kunnen de mensen thuis zelf ook wel doen."

Volgens mij probeer je te zeggen dat, omdat mensen thuis zo makkelijk hits op kunnen zetten, ze juist nog naar clubs gaan om die muziek te horen die ze thuis zelf níet opzetten. Om zich te laten verrassen.

"Ja, precies dat! Die muziek kun je overal horen, op school, op werk, op de radio, de hits wil ik niet draaien."

Je draait vinyl only. Heb je wel eens dat je te weinig platen bij je hebt, of die ene plaat die je graag wil draaien net niet bij je hebt?

Dude, dat gebeurt all the time! Ik draaide een keer ergens een 2-uurs set dus had daarvoor genoeg platen meegenomen. Maar toen vroegen ze "kun je nog wat langer doordraaien?" Zelfs als je het dan niet hebt, ga je gewoon door. Maar je kan moeilijk dezelfde platen weer draaien, dus dan ga je voor de B-sides. Maar die zijn meestal kut! Maar het moet."

"Vanavond had ik het ook. Ik keek King Khan and the Shrines en ik schatte in dat het een beetje een freaky, psychedelische garagemuziek was. Ik had ongeveer tien 7"es mee waarvan ik dacht dat ze goed aan zouden slaan, maar ze sloegen compleet dood, dude. Het werkte helemaal niet. Daarna ging ik maar wat 80's Afrikaanse disco shit draaien met spacende synthesizers. Dat werkte gelukkig wel. Ineens was iedereen aan het grooven."

Je hebt veel oude platen, sommigen limited edition, anderen collectors item of out of press. Komt het wel eens voor dat je een plaat kapot maakt of kwijtraakt? En dan?

"Ja, ik raak wel eens een plaat kwijt die ik vaak draai, dan ga ik hem wel weer terug opzoeken. Ik draaide eens met Oud en Nieuw in Berlijn, bij een tent die Dr. Pong heet. Daar hebben ze allemaal tafeltennistafels staan. Ik draaide daar een heel gefreakte, instrumentale funkplaat van The Meters, en een man was zo dronken dat hij volledig in de dj-booth stortte. Hij trokte de complete tafel omver en brak de plaat. Die heb ik toen wel opnieuw gekocht."

Laatste vraag, want volgens mij wil de chauffeuse echt naar bed nu. Je hebt een heel eigen stijl en draait allerlei aparte genres door elkaar heen. Heb je toch het idee dat je nog je stijl ontwikkelt?

"Zeker, het laatste jaar luister ik vooral veel naar Kaapverdiaanse muziek. Allemaal gemaakt in de 80's, ik heb er vanavond ook een paar van gedraaid. Ik heb in Portugal daar veel van dat soort platen gekocht, allemaal heel obscure platen. Voor mij is het helemaal nieuw. Iemand tipte me het, en ik vind het fantastisch. The sound, the feeling, the groove. Als jij naar Marokko zou gaan, en daar plaatselijke muziek zou luisteren zou je sommige dingen tof vinden, en andere dingen niet. Ze hadden daar op een gegeven moment een heel aparte sound, die trok me heel erg aan. Het had ook uit Syrië of Angola kunnen komen."

Ok. Welterusten Fitz!