From Form kijkt terug op een bijzonder project

Vlieland kent als eiland hele vaste, betrouwbare elementen. Het bos blijft het bos, duin blijft duin en het sportveld ligt er al jaren. Maar eens per jaar transformeert Into The Great Wide Open het eiland op een bijzondere manier. Het festival pakt duinen, bossen en strand en geeft ze, met respect voor de elementen, een andere context. Dat vonden we een heel interessant gegeven. De elementen van Vlieland op een andere manier gebruiken.

Ook als bezoeker waan je jezelf tijdelijk in een andere wereld. Dat begint al vanaf het moment dat je de boot op stapt. De dagen op het eiland ervaar je als een bubbel. Vlieland heeft echt een magische werking en die wordt tijdens Into The Great Wide Open alleen maar versterkt.
 

De surrealistische wereld die we wilden scheppen, moest een appèl doen op je fantasie.

Die surrealistische werelden vormden ons uitgangspunt voor de vormgeving van het festival dit jaar. Wat als we de elementen van het eiland omdraaien? Wat als wolken zich konden vouwen, bomen dansen en er doorkijkjes waren in lucht, strand of bos. De surrealistische wereld die we wilden scheppen, moest een appèl doen op je fantasie.

Al van begin af aan vormde de surrealistische schilder Rene Magritte een grote inspiratiebron voor ons. Magritte is een schilder die echt alles op een andere manier bekijkt en je keer op keer verrast met zijn schilderijen. Je moet soms echt even twee keer kijken voordat je z’n beelden begrijpt. Ook dat wilden we graag meenemen.

In ons werk proberen we vaak vanuit een analoge werkwijze een project op te starten. We houden er van om met onze handen te werken. Door het zien van Magritte’s werk, raakten we te gefascineerd door het werken met olieverf – een nieuwe techniek voor ons. Ashley schilderde bomen, wolken, strand en zee. Deze schilderingen transformeerden we vervolgens tot beelden voor bijvoorbeeld de aankondigings animaties, het terrein en de polsbandjes.

We probeerden elke keer weer nieuwe vervreemdende beelden te bedenken. Dat was met zo’n 80 aan te kondigen namen best een uitdaging. Als we er soms niet uit kwamen, hielden we ons vast aan de regel: Als het niet kan, klopt het.
 

Wat als we de elementen van het eiland omdraaien?

Maar, tijdens ons ontwerp proces wilden we onderzoeken of we die surrealistische wereld van het canvas konden halen en een stap verder konden brengen. Wat als we de elementen van Vlieland ècht kunnen omdraaien?

Een week voor Here Comes The Summer reisden we af naar Vlieland met spiegels in verschillende vormen. Op de spiegels hadden we een randje donker folie aangebracht, wat een subtiel effect van diepte suggereert. We waren enorm verrast hoe dat uitpakte. De spiegels geven je echt het gevoel alsof je dwars door de natuur kijkt. We fietsten het hele eiland over en spiegelde het bos, het strand, het wad en de lucht. Het was bijzonder om te zien dat we zoveel natuurlijke contrasten konden vinden op zo’n klein eiland.



We vonden het bijzonder om te merken hoeveel vrijheid we hebben gekregen tijdens het proces. Daardoor kun je het echt als vrij werk benaderen. Zelfs toen we besloten om halverwege het proces opnieuw te experimenten met fotografie. Dat is heel anders dan bij een normale opdrachtgever. We voelden de vrijheid om ons te bewegen binnen ons eigen concept. Bijna alle creatieve keuzes konden direct door ons worden gemaakt, waardoor het werk heel dicht bij onszelf komt te staan.
 

Na ons eerste veldbezoek in februari dit jaar, keerden we al terug met verschillende ideeën, die we dan in onze studio in Rotterdam zouden uitwerken. Maar halverwege het proces, voelden we toch sterk de behoefte om op het eiland zèlf te werken. Dat blijft toch de plek waar je alles kunt vinden en het uiteindelijk plaats vindt. Alle ideeën liggen zo voor je neus op dat eiland. Door een week lang in de buitenlucht te fotograferen op elk hoekje van Vlieland, voel je je echt sterk verbonden met het eiland en haar natuur. Vlieland heeft ons warm ontvangen toen in mei.

Terugkijkend, zijn we vooral trots op de hele wereld die we hebben mogen maken voor het festival. Je ziet het nu echt allemaal samenvallen. Zeker als je straks het terrein op loopt met ‘t programmaboekje in je hand en de muntjes in je zak. De surrealistische wereld van Into The Great Wide Open is nu voor ons compleet.