Eigenlijk moet je voor het ultieme festivalgevoel je tentje opzetten op de bijbehorende festivalcamping. Maar rust en diversiteit zijn ook erg belangrijk. 

In de ITGWO-statuten staat niet voor niets vermeldt dat het festival zich richt op de cultuurliefhebber (met of zonder kinderen) die op zoek is naar meer diepgang, rust, natuur en diversiteit. Daarom logeren L. en ik, in de week dat onze dochters beide op schoolreisje gingen, voor de vijfde achtereenvolgende keer in Donia State, een hotel dat vroeger het Doniahuis heette en fungeerde als schoolreisjesgebouw in dienst van Volksonderwijs Nederland. De vernoemde Donia had als voornaam Gerrit (1876-1948). Deze Franeker was in 1902 als onderwijzer naar Vlieland gekomen dat toen nog amper door het toerisme was ontdekt. Donia was een vurig socialist en werd later wethouder. Ook richtte hij zangkoor De Harmonie op en schreef hij ergens in de jaren twintig het Vlielands Volkslied dat eindigt met dit couplet: 

Ver buiten ’s werelds wild gewoel 
ontvlucht door menigeen 
Een speelbal slechts van wind en zee 
Ligt ’t eenzaam oord daarheen 
Toch minnen wij dat plekje grond 
Wat ook gebeuren moog 
Zij ’t anderen vaak tot spot of hoon 
Wij houden Vlieland hoog 

Donia had niet kunnen bevroeden dat zijn 'eenzame oord' nog eens overspoeld zou worden met ruim 5000 muziekfanaten. Hij had het denk ik als muziekliefhebber geweldig gevonden. Net als het feit dat Vlieland in plaats van spot en hoon al enkele decennia veel lof oogst als een van de populairste vakantiebestemmingen in Nederland.

Vlieland, Vlieland te midden der zee
Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee
Voor Vlieland, voor Vlieland een hiep hiep hiep hoezee