Glazen Bol

Er wordt veel gepraat in de wereld van muziek. Voor shows, na shows en vooral ook tijdens shows. Voor een band is dat niet altijd positief: wanneer ‘ze’ vóór je show over je praten is dat meestal goed, als ze tijdens je show staan te praten is dat klote en als ze na je show over je praten dan kan dat meerdere kanten op gaan. Een van de shows -of in dit geval bundeling van shows- waar afgelopen maand het meest over werd gepraat was Van Onderen, het ambitieuze one-off concept van Paradiso waar 24 uur lang 80+ bands uit de Nederlandse underground speelden. Een sterk statement en toffe showcase voor bands die normaal niet zo snel in contact komen met de gemiddelde concertbezoeker. Natuurlijk werd er over Van Onderen gepraat.

Over de verslaggeving werd ook veel gepraat: zo had Klaas van Noisey met name kritiek op de vorm en trok hij een vergelijking tussen een uitgestorven Paradiso en de relatieve aandacht voor alle bands die spelen. Verder was 3voor12 niet aanwezig (mijn inziens een slechte zaak) en daar vonden mensen dus ook weer iets van. Je krijgt de neiging om van dit 'vinden van iets' weer iets te gaan vinden. Een reactie op een reactie, net als een chemische reactie, alleen zou er in tegenstelling tot die categorie reactie niets nieuws ontstaan, hoogstens wat meer lege ruis op het internet. Daar staat het internet al vol mee. Ik vraag me dagelijks af hoeveel procent van de wereldwijde servercapaciteit in beslag wordt genomen door Godwins en discussies over logo's van nieuwe blikjes of dit Omroep Brabant artikel over de hoeveelheid reacties dat natuurlijk weer boze reacties opriep.

Reactionair zijn zit in ons DNA en het is altijd makkelijk om ergens iets van te vinden. Maar soms vergeten we wel eens dat we ons in een uitzonderlijke luxepositie bevinden om überhaupt te kunnen zeiken over dingen, laat staan over “de staat van de scene”, het nieuwe album van Migos, of de lage opkomst van die ene show bij jou in Helmond in die rare crustzaal. We hebben het allemaal namelijk goed genoeg dat we ons niet zorgen hoeven te maken over die basis van de Piramide van Maslow (goede naam voor een math-rockband trouwens) en het loont soms om die externe factoren te wegen en te kijken naar de extreem gunstige set van variabelen die het überhaupt mogelijk maken dat wij op een vrijdagavond in een halfvolle popzaal naar een Oekraïense powerviolence band kunnen kijken.

Hieronder dus een aantal redelijk absurde hypothetische situaties om onze huidige werkelijkheid te herwaarderen. In de meeste van deze onderstaande situaties zal menselijk leed en gigantische veranderingen in de maatschappij de interesse in bandjes flink reduceren, maar we gaan er voor het gemak maar even vanuit dat mensen nog steeds bandjes willen kijken. Hoe zou het de Nederlandse muziekscene er uit zien…

Als de dijken breken...
...dan zullen er eindelijk veel toffe bands in Limburg spelen. Want Limburg ligt hoog en droog. In de randstad kunnen er hoogstens nog bands spelen in de Cloud9 zaal van TivoliVredenburg. In Paradiso kun je dan hoogstens nog snorkelen. Volgens projecties zou het doorbreken van de dijken minstens 10.000 mensen het leven kosten en 2.2 miljoen slachtoffers maken, en de staatskas 121 miljard lichter maken, dus de eerste paar maanden zal er vooral flink herbouwd en gepompt moeten worden. Ook zal DWDD... nee wacht die zijn natuurlijk hun studio kwijt... ook zal het L1 programma Avondgasten een intens vermoeiende benefietshow doen met acts als Beppie Kraftwerk en Guus Meeuwis. Een dag na de ramp zal er een bittere strijd plaatsvinden onder muzikanten die “het nummer” willen schrijven over de ramp.

Uiteindelijk maakt Douwe Bob snel een Nederlandstalige versie
van ‘I Am Overcome’ en iedereen geeft het nummer een zesje.

De Dijk waagt zich er niet aan, zelfbewust dat hun bandnaam te rijke grond is voor grappen in deze situatie. Uiteindelijk maakt Douwe Bob snel een Nederlandstalige versie van ‘I Am Overcome’ en iedereen geeft het nummer een zesje.

Na een aantal weken zullen de bands uit de randstad die niet zijn weggevaagd door de ramp toch weer gaan willen spelen en hebben de boekers van de Muziekgieterij en Grenswerk ineens een gedroomde luxepositie. Ook internationale acts zullen ergens terecht moeten en zullen waarschijnlijk enkel en alleen nog in 013 spelen. Het deel van het land dat nog droog is zal overbevolkt zijn door vluchtelingen uit de randstad en zo zullen er voor alle zalen genoeg publiek zijn! Na een jaartje pompen is het overgrote deel van Nederland dat onder het NAP ligt weer redelijk te betreden en gaat de marketingmanager van Paradiso met een föhn door de grote zaal en zullen de zalen in Limburg weer leeg staan. Op deze site kun je trouwens makkelijk checken of jouw gebied kan overstromen. Tilburg ligt gelukkig net droog maar de mensen in Dongen zitten weer op het randje. Ander leuk feitje, het laagste punt van Nederland ligt in Nieuwerkerk aan den IJssel, daar bevind je je 6,7 meter onder het NAP. De NPO serie ‘Als de dijken breken’ heb ik niet gezien maar vond de kwaliteit van CGI water redelijk matig. Wegens budgettaire en humanitaire redenen kunnen ze Rotterdam natuurlijk niet onder laten lopen, maar een Nederlandse serie met overtuigende effecten zou het dat misschien wel een keer waard zijn.

Als katten op synthesizers zouden kunnen spelen...
... zou dat een prachtige oplossing zijn voor wave bandjes die altijd opgescheept zitten met hopeloos saaie toetsenisten. Toetsenisten zijn altijd de saaiste mensen op het podium. Sorry toetsenisten maar als katten de geschikte motoriek gaan beschikken om piano te spelen en evenredig met hun nieuwe vaardigheden hun schattigheid behouden zijn jullie allemaal fucked.
Als Youtube, Spotify en Instagram kapot zijn...
... dan overleven de (blanke) indiebandjes en electronica producers van deze wereld het wel maar dan is de meeste hiphop fucked. Een snelle speurtocht langs de grotere indielabels van Nederland resulteert in weinig video van Moss, Afterpartees, Canshaker Pi, Indian Askin en gelijkgezinde bands die een milli halen (een miljoen) terwijl een gemiddelde video van Frenna, Ronnie Flex of zelfs SMIB (die eigenlijk pas werden opgemerkt nadat ze bij Matthijs op de tafel stonden) toch al snel de miljoen aantikken.

No Go Zone is wel een hit trouwens, dat nummer heeft me gewaarschuwd
voor de gevaren van Capelle aan den IJssel

Sevn Alias’s Gass heeft op dit moment fucking 24 miljoen views. Indiebands, aan de andere kant, hebben saaie video’s die niet worden opgepikt door 'de kids', de doelgroep die je toch wel echt nodig hebt voor streams. Indiebands maken over het algemeen ook vrij weinig muziekvideo’s terwijl New Wave voor elke slappe single een clip maakt (No Go Zone is wel een hit trouwens, dat nummer heeft me gewaarschuwd voor de gevaren van Capelle aan den IJssel).

Als enkel robots in bands spelen…
In 2045 zal volgens theoretici en futuristen de singulariteit plaatsvinden. Niet het natuurkundige fenomeen, dan zouden we allemaal instant gespaghettificeerd worden, maar het theoretisch fenomeen dat een toekomstbeeld schetst waarin de exponentiële technologische vooruitgang resulteert in zelfbewuste machines die zichzelf verbeteren en slimmer zijn dan ons. In deze hypothetische situatie gaan we er voor het gemak vanuit dat de robots (of cyborgs) de eerste regel van Asimov volgen maar regels twee en drie uit hun broncode hebben geschreven, oftewel, ze vermoorden ons niet maar luisteren ook niet naar ons. Robots en mensen leven vredig naast elkaar en om een of andere reden achtten onze nieuwe technocratische overlords (robots zijn namelijk slim en goed georganiseerd) het belangrijk dat er muziek wordt gemaakt maar vinden de muziek van mensen niks aan. Mensen hoeven niet dood maar mogen niet meer in bands spelen. Alleen robots mogen in bands spelen. Dit toekomstbeeld is in mijn ogen geen probleem. Zolang de robots maar kunnen headbangen. En ze af en toe Squarepusher uitnodigen.
ps: ik kijk nu al uit naar het in 2045 uit te komen album van Iron Maiden dat exact hetzelfde klinkt als hun laatste album maar waar niemand teleurgesteld in zal zijn.

Als alle leden van Rowwen Hèze, behalve Tren, werden vervangen door een pot augurken
...zou het slotconcert nog steeds uitverkopen.

Als Wilders President wordt...
... zou ik het eerlijk gezegd ook even niet weten. Een rechtse regering is traditioneel geen sterke supporter van kunst & cultuur en de subsidies voor kleinere niche festivals, die niet per se heel veel inkomsten genereren, zou het leven nog moeilijker maken dan het nu al is. Internetreacties met woorden als “broek omhoog houden” en “zichzelf bedruipen” zouden nog gretiger aftrek vinden.

Aan de andere kant zie je de afgelopen dagen de spontane en furieuze publieke opstand tegen de acties van Donald Trump. Mensen zijn oprecht verontrust en uitten massaal hun afschuw, en daarin kan muziek niet achterblijven. Mocht Wilders de minister-president worden van Nederland en wanneer/als hij zijn radicale (en summier beschreven) plannen tot uitvoering brengen, dan kun je er gif op innemen dat er directe en furieuze publieke reacties op volgen. Hopelijk ook vanuit de muziek. Want het bezingen van een overgeromantiseerd beeld van Nederland, met prachtige beeldende teksten (via de link in glorieus 360p te bekijken) is een halve dag goed werk voor John Ewbank, maar om duidelijk voelbaar te maken dat alles op het moment kut is hebben we toch echt een band als The Ex nodig.

Ik zie Blof ook niet een protest leiden op de Dam alla Atari Teenage Riot

Ik zie Blof ook niet een protest leiden op de Dam alla Atari Teenage Riot. Samen met de Dam heel hard “Herman in de zon op een terras” schreeuwen vertaalt je frustratie toch net niet. Wacht dat nummer is van Van Dik Hout.

Aan de andere kant heeft Nederland op het moment eigenlijk geen protestzangers van formaat. Armand is dood en Boudewijn de Groot is oud. Zelf heb ik met onze band nooit de neiging gehad om me politiek uit te laten, en maken wij over het algemeen muziek die niet boos genoeg is, al komt er uit het nieuwe effectenpedaal van onze gitarist Sjors toch een progressief links geluid.

Maar wanneer Wilders onze leider wordt, en daarmee dezelfde wind gaat waaien als in Amerika, dan gaat er protest komen. En voor het eerst in mijn leven zal het voelen als een protest waar niemand onderuit kan komen. De vraag is alleen: welke band zal er op de barricade gaan staan?
Ik stem op Killer Kamal.

Als het is zoals nu…
… dan gaat het eigenlijk wel ok. Niet alle zalen staan vol, programmeurs en promoters moeten hun uiterste best doen om volk te trekken en de meeste bands zullen, als ze het goed doen, een paar duizend albums verkopen. Internationaal doen alleen Epica, Within Temptation, Hardwell en Rieu het goed, Humberto vraagt zich af of Drake populair is (hahaha, dat blijft echt grappig) en iedereen zeurt over de nieuwe huisstijl van Lowlands. Maar uiteindelijk zijn we ook een land dat hart heeft voor muziek, waar altijd coole muziek wordt gemaakt en waar elk jaar weer toffe, nieuwe bands boven komen drijven. En zolang honderden mensen zich daarvoor blijven inzetten, en hun nek uitsteken voor toffe shit, dan ben ik nog steeds heel blij met de scène.

Behalve Budel, die moeten echt eens beter hun best gaan doen.