Door Jan Kooi

Platenbaas én -handelaar. Uitgever van en scribent voor Prime Time Magazine, popcultureel magazine uit het pré-internaat tijdperk.

Weird Little Birthday van de Engelse band Happyness kwam vlak voor de zomer van 2014 uit maar bleef toen zo ver onder de radar hangen dat ie, eh, niet echt massaal werd opgemerkt. Gelukkig zijn er altijd wel een paar mensen die net iets dieper graven en zo waren er die bewuste zomer van 2014 toch al van die lui die hun omgeving begonnen lastig te vallen met hoe mooi dat debuut van Happyness wel niet was.

En met de kennis van nu kunnen we vaststellen dat ze wel gelijk bleken te hebben, maar het duurde tot begin 2015 voordat de meeste mensen (‘wij’) dat zelf konden vaststellen. Want Weird Little Birthday verscheen in eerste instantie op het piepkleine eigen label van de band. Gelukkig dus maar dat een iets grotere kleine firma begin 2015 de plaat nog maar eens opnieuw uitbracht. En inderdaad, man wat is het een fijne plaat! Veel te mooi om in het niets te verdwijnen. Happyness is dus een Engelse band, Londen om precies te zijn, maar hun muziek klinkt zo Amerikaans als de pest. Ergens in de hoek van Pavement en Yo La Tengo maar vooral heel erg Sparklehorse. Van die knisperende, nonchalante, beetje schurende en wankelende popliedjes. Liedjes van 1 minuut 18 en liedjes van 8 minuten en 57 seconden. Net zo makkelijk. Het gemak waarmee Happyness hun debuut volspeelt met alle lengtes daar tussenin is in elk geval zo indrukwekkend dat we nog wel meer moois van deze drie knapen durven te verwachten. Want ze zijn ook nog zo jong hè.