Foto's door: Iris Duvekot

En toen waren er ineens die mysterieuze muren op de uitingen van Into The Great Wide Open 2018. Is het de feestelijke parade van het festival, of is er meer aan de hand? Toen in het begin van het jaar de briefing voor de campagne bij Bas Koopmans op zijn bureau viel, zaten daar de eerste vlagen van het vrije ruimte-thema in. Maar hoe visualiseer je de vrije ruimte?

Je weet pas waar de vrije ruimte ophoudt als hij ingeperkt wordt. Begrensd wordt. Of dit nou middels een hek is of een wet die je beperkt, je realiseert pas dat er vrijheid was als deze er niet meer is. En na decennia van het openen van grenzen en afbreken van muren, leven we nu in een tijd waarin grenzen opnieuw worden getrokken en bouwen van muren een hot topic is. Dit idee werd de aanleiding voor een spel met ruimte en restruimte, wat weer resulteerde in enorme bouwwerken op het eiland. De visuele muren en blokkades zijn alleen niet erg beperkend. Je zou er zo omheen kunnen lopen. Maar sterker nog; zijn ze er eigenlijk wel? Of zijn het puur echo’s van wat er was? 

Bas Koopmans en Rogier van de Zwaag spendeerden samen met Iris Duvekot een aantal dagen op Vlieland om het materiaal te schieten waar later de beelden uit zouden ontstaan. Rob Peters was verantwoordelijk voor de mystificerende soundtrack die het geheel afmaakt. Hieronder in beeld: the making of van het Into The Great Wide Open 2018-artwork.