Door Félice Hofhuizen

“Lìvi?”
“Ja, mama.”
“We hebben post van POST!”


Ze staat op en loopt naar de brievenbus. Pas als ze in de gang is begrijp ik wat ze wil gaan doen en ik roep haar lachend terug. Ik leg uit dat we geen 'echte' post hebben gekregen maar post via de computer: mail. 

“Is dat Engels?” 
“Ja, dat is Engels.”

Ik lees voor:

Hoi Félice en Lìvi,

Ik zat nog een keer jullie leuke stukje op POST over het Museum of Modder Art te lezen en ik vroeg me af of het jullie een goed idee lijkt om weer vanuit dat oogpunt… 

“Wat is een oogpunt? Is dat een punt uit een oog?”
“Nee, dat je een manier waarop je naar iets kijkt…”
“Oh.”

….in de kinderkunst van Into The Great Wide Open te duiken?
Er staan namelijk weer spannende dingen op het programma!

“Wat is een kinderkunst programma? Kun je daarin zwemmen? Of is dat op televisie?”

We klikken de mail weg, dit heeft niet zo veel zin. Ik vertel haar dat het kinderkunst programma alle leuke dingen zijn die je kunt doen als je op het festival op Vlieland bent. Zoals het Museum of Modder Art of het Vlielab vorig jaar of Stout Konijn of….

Ik kan mijn opsomming niet afmaken want ze vliegt van de bank af naar boven. Kasten gaan open, gestommel en gemompel. Twee minuten later komt ze vol trots naar beneden, met haar roze Stout Konijn shirt aan….  Haar geheugen is weer opgefrist.
Ze komt weer naast mij zitten.



“Zal ik vertellen wat er dit jaar allemaal op Vlieland kan?”

Ik open de website van Into The Great Wide Open en zoek het kinderkunst programma erbij. Samen bekijken we de verschillende activiteiten. Als ik voorlees dat Atelier Voelspriet eindeloos onderzoeken, spelen, ontdekken voor de aller jongste is kijkt ze mij trots aan en zegt: “Dat is voor Iven hè? Die is nog 2, ik ben bijna oudste kleuter!” Bij Veerman’s Verzameld Veldwerk komt ze tot de conclusie dat ze daar nog een beetje te jong voor is. Ze is bijna 5, niet bijna 8. De Studio Bij Het Strand zorgt hierin voor verwarring, het mag een beetje vanaf 4 maar eigenlijk vanaf 8. “Ik heb wel al een eigen fototoestel, dus misschien mag ik het dan wel?!”. We bespreken dat we het zullen vragen en dat het vast mag als papa of mama mee gaat. What Happens When I Cut Here? (“Is dat Engels?” “Ja dat is Engels”) is duidelijk nog niet voor haar. Hoewel ‘….een echte modeshow om je nieuwe outfit te showen aan het publiek’ haar zeker wel goed in de oren klinkt. 
 

De Broedplaats spreekt voor de bijna 5 jarige duidelijk het meest tot de verbeelding: “Is dat zoals stempelen met een aardappel? Hebben ze dan allemaal kleuren verf? Hoe maak je dan de snavel?
Hoeveel nachtjes slapen is het eigenlijk nog?” 

“Dat is uhm…. 26 nachtjes slapen.”

26 nachtjes. Dat duurt haar te lang. Dus de aardappels worden gepakt, het papier moet uit de kast, verf wordt gekozen en we verzamelen verschillende dingetjes waarmee we kunnen gaan proberen te stempelen. En zo is het op een vrije woensdag opeens toch al een beetje Into The Great Wide Open bij ons thuis.