Kunst kijken in het groen

“Wel uitkijken voor teken!” roept een van de deelnemers van de toer. Om te kunnen Herrekijken loopt de eerste groep mensen van het pad af het bos in. Tussen de takken door een weg banend, op zoek naar een goede plek voor de eerste opdracht: Boomkijken. ‘Zoek een boom uit en bekijk de schors. Wat zie je? Herken je een gezicht? Een dier? Of iets anders?’

Met het Herrekijken, negen jaar geleden bedacht door wijlen Carolien Euser en Madelinde Hageman, gaan we terug naar wat kinderen van vier of vijf al uit zichzelf doen, vertelt Hageman terwijl ze door het bos loopt. “Associaties maken, creatief kijken naar wat je om je heen ziet. Door alles wat kinderen op school leren, raken ze die manier van kijken kwijt.”  

De opdrachten van het Herrekijken lopen uiteen, van Schaduwkijken (wat herken je in de vorm van een schaduw?), Wolkkijken (welk ding zie je in de wolken boven je?) tot Oorkijken (kijk om je heen en bedenk de geluiden die je niet hoort). De deelnemers verspreiden zich in het bos en lopen bedachtzaam over het terrein. Aandachtig kijken is vereist: dat blad is niet enkel een verdord blad, wat kan je er in ontdekken?

Fantasie

Het duurt even voordat je doorhebt waar het om gaat, niet direct zie je de verschillende vormen die er zijn. Een dosis fantasie is hiervoor vereist. Maar wie zich er aan overgeeft ziet steeds meer. Dan lijkt opeens die wolk op een hondenkop en de stronk van die ene afgezaagde boom heeft wel iets weg van het hoofd van Sesamstraats Gover. “Het is leuk om allemaal dingen te ontdekken waar je normaliter altijd langs loopt”, zegt Hieper Verheggen (50), deelnemer aan de toer. Bedenker Carolien Euser was een vriendin van Verheggen en ze vind het bijzonder om de toer nu te lopen.

Hoewel er met deze eerste ronde Herrekijken op ITGWO enkel een paar volwassenen meedoen is het idee eigenlijk bedacht als kunstnatuureducatie voor kinderen. “We willen deze manier van kijken overbrengen aan docenten”, vertelt Hageman. “Het mag wat mij betreft worden overgenomen in het curriculum. Deze manier van educatie is belangrijk.”

Er op uit

Verschillende keren trokken Euser en Hageman daarom met klassen naar de groene plekken in Amsterdam. Om te ontdekken welke kunstwerken je zoal in de natuur tegenkomt. De mooiste opmerking kwam van een kindje dat ging Herrekijken in een van de parken in de stad. Want wat was het mooiste kunstwerk dat hij had gezien? ‘De omgevallen boom.’

Inmiddels is er voor scholen een lesprogramma van het Herrekijken online te koop en zijn er nog verschillende rondes mee te doen tijdens het ITGWO. Tot en met zondag kunnen kinderen met of zonder ouders op Vlieland het bos in om mooie dingen te ontdekken.