Nile Rodgers ontmoet Meindert Talma

'Oh dan was het hem toch! Ik twijfelde, maar ik dacht, zulke beroemde mensen gaan met de waddentaxi.  Wat ga je doen met Nile Rodgers? Interviewen?'

'Nee, ik ga hem alleen een hand geven, tenminste dat is de bedoeling, en dan gaat die fotografe die daar staat dat moment vereeuwigen.  En over dat moment ga ik dan een stukje schrijven.'

'Zo,'  lachte Bert, 'dat is heel chic.  Meindert Talma & the Negro, haha. Je moet hem eigenlijk wel even vertellen dat je vijftien jaar in een band hebt gezeten die Meindert Talma & The Negroes heette.'

'Dat zal ie wel leuk vinden. Rodgers was in de jaren zeventig actief betrokken bij de Black Panther Party.'

Er ontstond enige commotie rondom ons. Nile Rodgers en z'n gevolg kwamen er aan.  Ik keek om me heen, maar de fotografe was opeens verdwenen. 

'Zou jij een foto willen maken, Bert?' vroeg ik.

'Best,' zei Bert.

Nile Rodgers droeg een witte zakdoek op zijn bedreadlockte hoofd. Op zijn rug droeg hij z'n gitaar. Het was logisch dat hij die niet uitbesteedde aan een roadie, want het ging hier om een heilige gitaar die hij veertig jaar geleden had gekocht.  Een Fender Stratocaster met een body uit 1959 en een hals uit 1960 genaamd The Hitmaker.  Volgens schattingen van journalisten is met het helder-tintelende gitaargeluid van The Hitmaker inmiddels 2 miljard dollar bij elkaar gespeeld. 

'Mister Rodgers,' zei ik, 'terwijl ik mijn rechterhand vooruitstak, 'how was your boat trip?'

Rodgers keek omhoog, schudde toen m'n hand en zei: 'Nice.'

Iemand uit zijn gevolg riep iets. Nile Rodgers keek om. 

'Thank you,' zei ik, en tegen Bert: 'Staat het er op?'

'Ja,' zei Bert, 'ik ga het je mailen.'

Daar was de fotografe weer.  Nile Rodgers en zijn gevolg waren blijven staan. Ze hadden veel lol en maakten foto's van elkaar.  Op verzoek van de fotografe ging ik naast Nile Rodgers staan.

'I'm a big fan of yours,' zei ik. 

'I can see that,' zei Nile Rodgers, '4 feet, I guess?'