POST aan huis: Willem Smit

Normaal gesproken maak ik muziek met de bands Personal Trainer, Canshaker Pi en Steve French. Ik heb vorig jaar ook wat losse projecten gedaan. Zo organiseerde ik gezellige bandavonden met vrienden in oefenruimte Helicopter Amsterdam. Voor zowel deze avonden als tijdens Loose Ends filmde ik met vrienden sessies voor theindustry.nl. En tijdens Into The Great Wide open vorig jaar maakte ik een album met vijftien Nederlandse muzikanten in een bunkercomplex op Vlieland onder de naam The Industry.
 

Ik woon met mijn vriendin boven de ouders en het broertje van mijn vriendin in een fancy buurt in Amsterdam Oost. Er is erg veel ruimte vergeleken met de kamers en huizen waar mijn vrienden in wonen en we wonen al een jaar of twee/drie samen, dus ik heb geen last van het feit dat ik met haar opgesloten ben. Op een paar keer boodschappen per week, mijn eerste keer joggen op eigen initiatief ooit en een bezoek aan mijn vader na, ben ik de afgelopen weken echt alleen binnen geweest.

Mijn normale gang van zaken loopt eigenlijk door, maar normaal gesproken werk ik bij Paradiso als stage hand en ga ik er vaker uit voor shows, meetings, repetities en bezoekjes. Hoewel ik graag een biertje drink met vrienden of even een dag met anderen aan muziek zit, ben ik dol op thuis zijn, dus ik heb nog niet echt een claustrofobisch gevoel of iets dergelijks. Qua geld wordt het op den duur misschien ingewikkeld, maar ik heb een klein buffertje opgebouwd voor ik echt weer blut ben en ik verban financiële zaken graag uit mijn hoofd. Daarnaast heb ik het geweldig getroffen in zo’n lekker huis met een waanzinnig mens om mee te wonen. 

1. Muziek 
Mijn vriendin is ook muzikant onder de naam Pip Blom en werkt aan liedjes voor haar tweede album in haar studio, een ruimte met een computer, een versterker, een microfoon en een hoop Eton Crop posters (Eton Crop is de band van haar vader, van wie de studio eigenlijk is). Als Pip niet opneemt ga ik de ruimte in om muziek te maken, dit is een systeem dat we vaak aanhouden, aangezien Pip er echt voor moet gaan zitten en ik gemakkelijker in the zone geraak.

Soms, als ik echt jeuk krijg, pak ik de digitale Tascam recorder, die we ook gebruikten voor onze The Industry plaat (luister bijvoorbeeld Ouverture of Makkum), om vlot met vier sporen liedjes te bedenken. Ik heb bijvoorbeeld vorige week ergens op die tascam vier Nederlandstalige liedjes gemaakt voor een potentiele band die The Nature Club of De Natuur( )Club zou moeten gaan heten. De liedjes zijn volgens mij niet heel goed, maar ik moet ze nog terugluisteren. Nog zo’n projectje was bijvoorbeeld The Ketchup Group Live in Concert een week terug. Ik was geïnspireerd door alle corona-livestreams en een filmpje van een van de zangers van de Rotterdamse formatie Neighbours Burning Neighbours, die als human jukebox op instagram liedjes op verzoek speelde en The Ketchup Song deed. Ik heb heel veel lagen applaus en gejoel opgenomen om vervolgens “op te komen” en op Pip’s orgeltje een soort live show te improviseren. Volgens mij is ook dit niet erg goed geworden, maar het was wel leuk en leerzaam. 
 
2. Ramen 
Ik heb eergisteren de ramen gelapt toen Pip zei dat ze echt een keer gelapt moesten. Mij vallen dat soort dingen niet op. Ik heb me ontzettend staan uitsloven op een krukje op het balkon, met rubberen handschoenen en al. Toen ze even vlug bier ging halen ging ik half uit het raam hangen om de buitenkant van het hoogste raampje te doen terwijl ze haar fiets twee verdiepingen lager van haar slot haalde (ik ben een ontzettende angsthaas). De afgelopen dagen valt het me heel erg op dat de ramen niet helemaal schoon zijn. 



3. Caspers Auto’s
Voor ik in Quarantaine ging, was ik met mijn maat Casper van der Lans in de Action. Hij nam de laatste platen van The Homesick, Korfbal en Petersburg op en met hem werk ik de Personal Trainer opnames uit. Hij kocht zijn lievelingsauto in speelgoedvorm en vroeg me of ik hem wilde beschilderen (ik had gezegd dat je er wel wat leuks op zou kunnen schilderen), dus dat is ook een quarantaineproject geworden dat een beetje uit de hand is gelopen. Het zijn er inmiddels drie.  

4. Gameboy 
Als kind was ik fan van ridders en draken en nu heeft het broertje van mijn vriendin Skyrim en een handvol andere spellen op onze computer gezet. Behalve Pokemon op de Gameboy was ik nooit echt een gamer. Ik keek graag mee wanneer mijn vrienden GTA V speelden als we wiet gingen roken op de middelbare school. Nu ben ik Skyrim-hooked. Eerst was ik een Khajiit die zich vooral focuste op sneaken en archery, ik ben even een Breton magician geweest, daarna een Orc met een war hammer en heavy armour. Nu ben ik een mens dat een beetje van alles doet.



Foto's door Marieke de Graaff.

Achter andere voordeuren vonden we meer POST aan huis verhalen, namelijk die van Amber Arcades, Sophia Bulgakova, Philip Vermeulen, DJ St. Paul, Eva Laurillard, Vera Siemons, Maire Haverkort en Niek Nellen.