Twee festivals op één eiland
Into The Great Wide Open op bezoek bij Oerol
De Betonning is het eerste festivalterrein van Oerol dat je tegenkomt als je de haven uitrijdt op je zojuist gehuurde fiets. Naast een podium, verschillende attracties en een erg comfortabele zandbak biedt De Betonning een programma van diverse gastcuratoren. Op zaterdag 20 juni was het de beurt aan het team van Into The Great Wide Open, een festival dat zich normaal gesproken op Vlieland afspeelt. Artiesten als Spinvis, Typhoon en Wende gingen ze voor.
In de serre, best te beschrijven als een openluchthuiskamer, vertellen Ferry Roseboom (muziekprogrammering) en Eva Laurillard (kinderprogrammering) zowel over de oorsprong als de toekomst van hun festival. Marcel Haug (muziekprogrammering Oerol) schuift later aan.
(Foto: Talkshow met Ferry Roseboom, Eva Laurillard en Marcel Haug)
In den beginne
Om kinderen bezig te houden op een meerdaags festival is er meer nodig dan een geschminkte lolbroek die poedels van ballonnen kan draaien.
Acht jaar geleden zag een groepje badgasten op Vlieland mogelijkheden voor een festival en nog voordat ze de lokale boswachter voor zich konden winnen, vroegen ze zich af: wat doen we met de kinderen? In plaats van proberen een oppas te regelen in de zomervakantie besloten ze onderdelen van het programma ook voor de jongsten toegankelijk te maken.
Om kinderen bezig te houden op een meerdaags festival is er meer nodig dan een geschminkte lolbroek die poedels van ballonnen kan draaien. Op Into The Great Wide Open zijn daarom de kinderen zelf een onderdeel van het programma en gaan ze aan de slag in plaats van enkel toe te kijken. Zo is er Hotmamahot, dat die dag ook op De Betonning staat, waar kinderen zelf een restaurant runnen. Belangrijk gegeven is dat kinderen als bezoeker serieus genomen worden en geen ‘noodzakelijk kwaad' zijn.
Naast volwaardige bezoekers zijn kinderen ook nog eens onze toekomst en dus doet Into The Great Wide Open z'n best ze er zelf een te bieden. Teenage Kicks is een programma dat beginnende bands of artiesten aan een gevestigde naam koppelt die zo de rol van coach speelt en de pupillen behoedt voor de valkuilen van de muziekindustrie. Tim Knol ging zo'n samenwerking aan met zangeres Bente Fokkens en raakte er zo door geïnspireerd dat ze na een jaar nog steeds samen optreden. Ze stonden diezelfde middag bij De Betonning op het podium en niet alleen vormden ze een leuk duo maar ook bood de piepjonge zangeres wat welkome adempauzes aan Tim, die het naar eigen zeggen 'erg gezellig' had gehad op camping De Kooi de nacht ervoor. Zo werkt het coachen twee kanten op.
(Foto: Tim Knol & Bente Fokkens)
Bijkomend voordeel met investeren in opkomende namen is dat ze het misschien wel leuk vinden om terug te komen als ze het eenmaal ‘gemaakt’ hebben. Into The Great Wide Open kan het zich nou eenmaal niet veroorloven de headliners van festivals als Lowlands te boeken, tenzij deze bereid zijn voor een vriendenprijs op de boot te stappen omdat ze zulke fijne herinneringen aan het festival koesteren. Gelukkig gebeurde bij Ben Howard precies dat, en was het voor deze inmiddels gevestigde naam genoeg om 'op de Wadden te vertoeven en ook nog eens z'n muziek aan de man te brengen'.
Niet alleen artiesten zijn belangrijk om aan het festival te binden. In een vergelijkbare geest met Hotmamahot, waar kinderen zelf aan het werk worden gezet, is er ook iets bedacht voor de meest uitdagende categorie die er bestaat: pubers. Moeilijk te vermaken en berucht om hun neiging helemaal niks te willen - op Into The Great Wide Open werken ze in de horeca en techniek. Dit geeft ze niet alleen wat te doen: op een manier runnen ze zo ook het festival. Zonder bar en geluid is de lol van een festival er immers snel af. Opportunistisch? Misschien wel, maar dit zijn tevens de producenten van de toekomst die hier hun eerste stappen zetten.
Bij het idee dat jongeren later publiek, artiest en/of organisator van het festival worden, gaat men er wel vanuit dat er tegen die tijd nog een eiland is waar dit allemaal kan plaatsvinden. Duurzaamheid is dan ook erg belangrijk voor de organisatie en 'niet alleen omdat het in zwang is'. Sfeer en muziek staan voorop en het 'moet geen greenwashing' worden enkel omdat dat scoort, maar duurzaamheid is wel inherent aan een festival op de Wadden. De situatie dat er op een Waddeneilandfestival over een ander Waddeneilandfestival wordt gesproken dwingt natuurlijk tot het maken van vergelijkingen. Ferry stelt dat zowel de natuur als de relatie met de bewoners die deze natuur koesteren op Vlieland nog kwetsbaarder is dan op Terschelling en dat Into The Great Wide Open daardoor wel duurzaam móet zijn. Nog meer dan Oerol dus, dat ook het streven heeft natuur en mens te respecteren.
Een gezellig lab
Dat festivals zo bezig zijn met duurzaamheid als thema past volgens Ferry in het idee van 'music drive innovatie', of het gegeven dat festivals miniatuurversies van steden zijn waar veel nieuwe ideeën en technologieën getest kunnen worden. Denk hierbij aan voorzieningen als elektriciteit en water, het netjes verwerken van de bergen afval en natuurlijk het organiseren van groepen mensen. Het festival als lab waar de jongste generaties dus nu al aan de knoppen leren draaien.
Zou Into The Great Wide Open iets van Oerol kunnen leren? Eva merkt op dat het haar wel spannend zou lijken een tiendaagse variant van haar kinderprogramma op te zetten, ‘een periode waarin je ze bijna kan zien opgroeien', grinnikt Marcel. Niet alleen de duur van het festival maar ook de manier waarop Oerol over het hele eiland is verspreid vindt Ferry een interessant gegeven en hij geniet zichtbaar van het vooruitzicht tien dagen lang te mogen experimenteren met festivalbezoekers. We werden dus gewaarschuwd, al hadden we al eerder vastgesteld dat het vertoeven op een Waddeneiland vol muziek, kunst en theater zeker geen straf is.