Door Jelmer Luimstra

Jezelf uitprinten, voor de meesten onder ons klinkt dat als Star Trek. Niet voor de heren van Minify Me, een bedrijf van Maarten de Coninck (48) en Frank van Schadewijk (28). Zij staan dit jaar op Into The Great Wide Open met een zelfgebouwde 3D-scanner, waarmee ze in anderhalve minuut een scan maken van bezoekers. Die scan vormt de basis voor een plastic 3D print. Into The Great Wide Open spreekt met De Coninck over de techniek van de toekomst.

“Wat ziet dat er mooi uit,” zegt een vrouw van een jaar of 45 wanneer ze zichzelf als 3D-model in de computer van Minify Me terugziet. Het 3D-model op de computer sturen de heren door naar een 3D-printer, die het vervolgens in de vorm van een poppetje zal printen. “Ik mocht van mijn kinderen iets uitkiezen voor mijn verjaardag. Toen ik dit zag wist ik meteen wat het zou moeten worden.” Ze is een van de nagenoeg 40 personen op Into The Great Wide Open die zich tot nu toe hebben gewaagd aan deze nieuwe techniek.

Hoe kom je nu eigenlijk op het idee om en bedrijf te beginnen in het printen van 3D-poppetjes? “Ik ben eigenlijk een graphic designer en Frank is architect,” begint De Coninck. “Dat zijn dus hele andere richtingen dan 3D-printing, maar de techniek heeft ons hart gestolen. We vonden het een heel interessante ontwikkeling, dus zijn we ons erin gaan verdiepen. We kregen al snel heel veel vragen van mensen die meer wilden weten over de techniek, dus besloten we workshops te gaan organiseren. Toen zijn we een beetje gaan experimenteren met 3D-scanners en besloten dat we maar eens mensen moesten gaan scannen. We begonnen met een heel primitieve scanner met een touwtje, maar we kregen al snel zulke leuke reacties dat we vonden dat we er wat meer van zouden moeten maken. We besloten toen om onze eigen scanner te gaan bouwen.” Die scanner laat zich omschrijven als een groot, eivormig bolwerk. “Je moet eigenlijk een beetje gek zijn om aan zoiets te beginnen als het maken van een 3D-scanner,” vindt De Coninck. “De hardware en software was er al, maar wij moesten ervoor zorgen dat de handeling die telkens verricht wordt steeds op dezelfde manier plaatsvindt. Al met al is het een beetje een futuristisch ruimteschip geworden.”

Het is de bedoeling dat een persoon in de 3D-scanner gaat staan, om zo volledig gescand te kunnen worden. Het resultaat van zo’n scansessie is dan uiteindelijk een 3D-geprint poppetje. Minify Me raadt aan om voor een witte variant te gaan, omdat de kleurenprints nog niet goed werken. Immers: iedere nieuwe techniek heeft zijn gebreken. Een 3D-printer van het merk Ultimaker staat pontificaal vooraan in hun stand, maar bij navragen staat die er vooral voor de show. “We printen op een grotere 3D-printer, die veel te duur is om hier neer te zetten,” vertelt De Coninck.

Nu de techniek bekender aan het worden is, is de grote vraag natuurlijk hoe de wereld er over 10 tot 15 jaar uitziet. Gaan we allemaal 3D-printen? “Ik denk dat er voor de thuismarkt geen hele schokkende dingen gaan gebeuren,” denkt De Coninck. “Misschien krijg je een cocktailprinter of chocoladeprinter in huis, maar veel meer verwacht ik niet. In de professionele wereld denk ik dan weer wél dat er veel gaat gebeuren. Zo kunnen we in de medische wereld organen gaan printen en is het mogelijk om onze vliegtuigen op een veel zuinigere manier te produceren door 3D-printing.”

Hoe werkt dat nou, dat 3D printen?