Zo voelt Vlieland

Zeg, festivalganger. Beleeft u het eiland wel echt? U ziet de duinen, voelt de wind, ruikt de zee. Ja. Maar wat doet dat met u? 

"Er is altijd afleiding: haast, een smartphone, gezelschap", zegt kunstenaar Noortje Haegens. "Hoe vaak laten we de omgeving nu écht tot ons doordringen?" Het 'diepe doordringen' van de omgeving staat in Haegens' werk centraal. Haar methode is simpel: ze maakt eindeloze wandelingen in het Nederlandse landschap. Alleen. "Want wandelen is de traagste manier van reizen. Zo kom ik op plekken waar je normaal aan voorbij zou razen. Ik heb de tijd om te kijken, te beleven."

In mei sloot ze zich acht dagen op in de buitenlucht van Vlieland. Windkracht vijf, en wandelen. "Natuurlijk denk ik soms: waarom doe ik dit ook al weer? Ik ben moe, ik heb een blaar, en ik kom niet vooruit door dat zand. Verveling, dat ook. Het strand is na vijf uur nog steeds het strand." Maar altijd komt er dat moment waarop ze in gedachten verzonken raakt. Soms meteen, soms pas na uren.

"Als je met iemand samen bent, ga je benoemen: 'Wat een prachtige zonsondergang!' Als je alleen bent, beleef je omgeving vanuit je intuïtie. Als alle afleiding wegvalt - als je de verveling recht durft aan te kijken en je laat leiden door de cadans van je stappen - kom je bij jezelf uit. Je diepe gedachten", legt ze uit.

Het klinkt misschien wat zweverig, maar wie Catching Thoughts bezoekt, komt misschien in de buurt bij wat Haegens bedoelt. Met Catching Thoughts heeft Haegens geprobeerd haar beleving van het eiland - en daarmee haar diepe gedachten - te uiten in bewegend beeld. In het pikkedonker schuifelt de bezoeker langs videoprojecties. De beelden worden geprojecteerd op de grond, of op grote schermen die zijn opgesteld in het bos. In sommige projecties is Haegens zelf te zien: als levende sculptuur op het strand, of in het water. Het geheel wordt begeleid door langzame, donkere tonen.

De installatie wordt waarschijnlijk het beste 'beleefd' zoals Haegens dat zelf doet tijdens haar wandelingen: alleen, zonder afleiding. (En dan maar zien waar uw gedachten u brengen.) De rust en eenzaamheid is totaal tegenovergesteld aan de drukte en massa's bij de concerten op het festival - dat beseft Haegens maar al te goed. "Ik vind het mooi dat ik wat contrast kan bieden. Ik ga zelf dadelijk ook gewoon naar toffe bands luisteren, hoor."