Stiekem had Sufjan Stevens aan zichzelf beloofd dat hij louter nog zijn eigen muziek zou uitbrengen op z’n label, Asthmatic Kitty. Maar toen leerde hij plots de zalvende zwijmelliedjes van Angelo De Augustine kennen. En dus bracht de zanger uit Californië in januari zijn derde album uit van onder Stevens’ vleugels. Op dat album bewegen snaren als takken in de wind en waait De Augustine’s stem tot hoge hoogten. Terwijl hersenspinsels over verloren liefdes en Egyptische mythes over zijn lippen stromen, bewijst De Augustine dat hij die écht pijn lijdt niet schreeuwt maar zachtjes fluistert.