Japanese Breakfast is een verhaal apart. In maart van 2016 kwam het debuut Psychopomp uit op het piepkleine Amerikaanse labeltje Yellow K. En meteen was het een indiesensatie met belachelijk goeie besprekingen op Pitchfork en NPR. Het is hemelsbrede droompop en rockende shoegaze met inhoud. Beeldschoon, euforisch, gehaast, pijnlijk en verlangend. Allemaal uit de koker van het multitalent Michelle Zauner, want zo heet het brein achter Japanese Breakfast. Het tweede album Soft Sounds From Another Planet is wederom een kunststukje. Sommige songs op deze plaat hebben het pathos van Roy Orbison ballads, terwijl andere een soort filmische drive hebben die zo in Blade Runner zou passen.